BLOG 4

Oude verhalen 


Op een middag in maart gaan mijn Lief en ik een zonnepaneel en omvormer ophalen (om ons offgrid systeem nog iets uit te breiden). Het is éénenzestig kilometer bij ons vandaan, waarover we ruim anderhalf uur rijden. Het landschap is bergachtig, prachtig en de rivier de Upa zien we op verschillende plekken langs onze route stromen. Met het adres van het magazijn waar we spullen af kunnen halen in de navigatie rijden we… tot we op een terrein komen van een betonfabriek en allerlei oude wagons en afgedankte mijntreintjes zien. Hier kan het toch niet zijn? Onze Nederlandse mind verwacht een magazijn, niet dit! We rijden rond en proberen nogmaals of we het goede adres hebben. Ja echt, het moest toch hier zijn. Na even bellen komt de eigenaar eraan. Het is een erg vriendelijke man en we volgen hem naar zijn gebouw met voorraad. Wat blijkt, het is hal van een oude mijn! We krijgen een korte tour. Het is ooit van zijn opa geweest en we krijgen een stuk historie te zien. De rails van de mijntrein ligt er nog, het water stroomt, een locomotief kan twee kilometer de berg in en dan is er een schacht van 800 meter. Alle oude boren, machines en materialen staan er nog. De mijn is niet meer in gebruik, vele jaren geleden gesloten en boven op de heuvel is nu een gevangenis gebouwd. Vanaf de berg is er een prachtig weids uitzicht en een soort bunker dat ooit de top van de liftschacht moet zijn geweest. Ik moet even denken aan Escape from Alcatraz, met die gevangenis. Zou zomaar een filmscript kunnen zijn, de ontsnapping via de mijn… Afijn mijn fantasie ging helemaal aan daar. Ik heb een paar industriële foto’s gemaakt van deze bijzondere plek en een heel verrassende middag gehad! En de woorden die in mijn hoofd naklonken waren: mijn opa zou zich omdraaien in zijn graf als hij nu zou zien wat er over is van het bedrijf en de mijn, waar hij zo hard voor gewerkt heeft.

Dingen veranderen in razend tempo. In de industrie, in de benodigdheden en in onze levens. De oude tijden hebben hun charmes. Maar soms romantiseren we ze ook. De echte harde randjes vervagen of schuiven we naar de achtergrond.  Zo hoeven we ze niet steeds te voelen.

Tijdens de verbouwing van het dak en onze zolder in Tsjechië ontdekte ik nog meer oude verhalen. Wandjes van hardboard waren namelijk behangen met oude kranten. Zo ging dat toen. Ik maakte een foto van een krant uit 1976. Toen Tsjechië nog Tsjechoslowakije was en het communisme onder Russische invloed nog heerste. Oude verhalen… de geschiedenis vormt landen, culturen, opvoeding én mensen. 

Welke verhalen heb jij?



Ook in ons leven bepalen oude verhalen soms hoe we ons leven leiden en hoe we ons dagelijks voelen. Wat zijn verhalen die jij vaak aan anderen over jezelf vertelt? Word je blij van het delen, val je veel in herhaling of juist niet? En welke verhalen heb je zo diep weggestopt en heb je nooit uitgesproken? Niet alle verhalen krijgen klank en kleur. Sommigen dwarrelen en dwalen door je hoofd. Onschuldige gedachten en zinnen die zichzelf lijken te herhalen. 

Hoe is dat bij jou? Heb jij oude verhalen die in je gedachten steeds voorbijkomen? 

Als je gedachten positief zijn dan ben je het je waarschijnlijk niet eens bewust. Maar als je innerlijke stemmen doordrenkt zijn van kritiek, verwachtingen of angsten zijn ze het onderzoeken waard. Wie zijn stem hoor je eigenlijk? Wanneer popt zo’n gedachte op? En wat voor gevoel geeft het je? 

Het is goed om bewust te worden van de verhalen die je jezelf vertelt. Welke verhalen leiden je af van het hier en nu? Welke verhalen voeden je? En welke houden je gevangen in onzekerheid, verdriet of angst?

Durf je jouw oude verhalen te onderzoeken, zodat je ze voluit aan kunt kijken en vervolgens jouw potentie kan leven? Wat gebeurt er als je bewust ruimte maakt voor het nu?



Toen ik mijn oude verhalen doorzag en losliet bracht dat vooral mildheid, ruimte en vrijheid in mijn leven. Plantceremonies waren hierbij zeer ondersteunend en gaven veel inzichten. Ik voelde ruimte om te ontdekken wie ik echt ben in plaats van wie ik ooit bedacht had te moeten zijn. Ik heb geleerd om meer in het moment te zijn, te voelen en ontdekken wat goed voor me is en te doen wat echt bij me past. Door daar steeds even op af te stemmen voelt mijn leven intens, boeiend en echt van mij.


Zitten jouw oude gebeurtenissen of verhalen je in de weg? Of wil jij wat ondersteuning met negatieve gedachten? Ademwerk is een enorm krachtige manier om emoties te kunnen uiten, gebeurtenissen te verwerken of inzichten te krijgen. En Plantceremonies helpen je om op een nog diepere manier naar binnen te gaan. Mocht je de roep voelen, weet dat ik je hierbij met alle liefde begeleid.